کد مطلب:314425 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:181

شفای فلج و نابینا
یكی از دوستان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام این كرامت را نقل كردند و راضی نشدند كه اسمشان آورده شود:

در اوایل جمادی الاول 1416 ق حقیر در معیت مادر و جمعی دیگر از دوستان از طریق پاكستان، در زمانی كه راه های دیگر بسته بود، به قصد زیارت عتبات عالیات عازم شدیم در این سفر مبارك، در بین راه، با یك زوج زائر كه دارای فرزند تقریبا چهار سال و نیم بودند همسفر و هم صحبت شدیم، می گفتند: این فرزند پسر كه فلج و نابینا بود، پزشكان از معالجه اش عاجز شده اند را به قصد استشفا به عتبات عالیات می بریم. اگر باب الحوائج حضرت ابوالفضل العباس قمر بنی هاشم علیه السلام شفایش داد با خودمان بر می گردانیم، والا در حرم حضرت عباس علیه السلام او را می گذاریم و به وطن مان باز می گردیم. در روز اول تشرف به كربلای معلی اول به حرم مطهر حضرت ابوالفضل العباس قمر بنی هاشم علیه السلام مشرف شدیم و بعد به حرم حضرت سید الشهدا امام حسین علیه السلام، عصر فردای آن روز در هتل نشسته بودیم كه والده از من پرسید كه نفهمیدی آن پسر چه شد؟ گفتم: نه. گفت: خداوند به بركت و وساطت حضرت ابوالفضل العباس قمر بنی هاشم علیه السلام او را شفا داد. دنبال فرصت بودم كه بروم از نزدیك از وضعیت شفای آن بچه اطلاع یابم. آن شب به آخر رسید. موفق نشدم فردای آن شب كه مشرف شدم در حرم باب الحوائج حضرت قمر بنی هاشم علیه السلام مشغول زیارت بودم كه ناگهان چشمم به آن پسر بچه افتاد. دیدم پسر بچه ای كه قبلا دیده بودم فلج و نابینا بود، ضریح مطهر حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام را گرفته است و به اطراف نگاه می كند.



[ صفحه 369]



آن گاه دانستم كه توسل والدینش به باب الحوائج قمر بنی هاشم ابوالفضل العباس علیه السلام مؤثر افتاده و خداوند به بركت آن حضرت پسر بچه ی آنها را شفا داده است.